Chcąc odpowiedzieć na to pytanie należało by samemu sprawdzić, leżąc przez kilka dni w łóżku unieruchomionym i badając jakie zmiany zachodzą w organizmie. Byli już tacy co to sprawdzali: okazało się bowiem, że już po krótkim okresie unieruchomienia nastąpiły niekorzystne zmiany w organizmie. Zauważono zmiany w aparacie ruchu: zanik mięśni, spadek siły mięśniowej, utratę białek w wyniku wzmożonego katabolizmu, obniżenie przemiany materii z nasilonym metabolizmem co wiązało się z ujemnym bilansem białkowym lub azotowym, ujemny bilans wapniowy i fosforowy związany z wypłukiwaniem Ca2+ z kości, co za tym idzie osłabienie kości.
Wraz ze spadkiem płynu ustrojowego i siły mięśniowej obserwowano spadek wydolności fizycznej, przyspieszenie akcji serca, zmniejszenie pojemności życiowej płuc. Malała odporność przeciwzakaźna oraz odporność na stres.
W chwili obecnej widoczne jest ogromne marnowanie potencjału ludzkiego, które może być przypisane niedostatecznej aktywności fizycznej. Co więcej u człowieka, który nie wykonuje wystarczającej liczby ćwiczeń fizycznych ryzyko wystąpienia choroby niedokrwienia serca jest dwa razy większe niż u innych bardziej aktywnych. Siedzący tryb życia jest uważany dziś za główny czynnik szkodliwy dla zdrowia i przyczynia się do „zbytecznej” śmierci.
W obecnym stuleciu mechanizacja i automatyzacja radykalnie obniżyła aktywność fizyczną człowieka. Powszechne używanie samochodów i spędzanie wolnego czasu na takich siedzących zajęciach, jak oglądanie TV lub gra na komputerze, w dużym stopniu odpowiadają za nagminny dziś nieaktywny tryb życia.
Wyniki rozległych programów badawczych wskazują, że aktywność fizyczna zwiększa długość życia i w znacznym stopniu ochrania przed rozwojem większości niezakaźnych przewlekłych chorób, jak choroba niedokrwienna serca, nadciśnienie, udar mózgu, cukrzyca, osteoporoza i rak. Odpowiednia aktywność fizyczna jest niezbędna w każdym wieku dla zachowania fizjologicznej wydolności, np. zdolności do codziennego wysiłku fizycznego i ruchu bez nadmiernego zmęczenia lub dyskomfortu; regulacji masy ciała i uniknięcia nadwagi i otyłości; oraz osiągnięcia optymalnych wyników takich fizjologicznych procesów, jak metabolizm lipidów i węglowodanów czy obrona organizmu przed zakażeniami. Ludzie funkcjonują i czują się lepiej, gdy prowadzą aktywny pod względem fizycznym życie, a ich poziom depresji może być zmniejszony. Codzienna aktywność fizyczna powinna zostać uznana za podstawę zdrowego stylu życia.
Codziennie: przynajmniej 30 min aktywności fizycznej, niekoniecznie intensywnej i w jednej sesji wysiłkowej. Podczas codziennych rutynowych czynności, spacerów, wchodzenia po schodach etc., czy to 1 minuta 30 razy dziennie, 10 minut trzy razy dziennie lub też w innej kombinacji, jednak łącznie 30 min dziennie organizm traci 0,6MJ (150kcal)
Tygodniowo: Wystarczy ćwiczyć trzy razy w tygodniu 30-45 minut aby pozostać w dobrej kondycji i być sprawnym fizycznie. Może to być różny wysiłek począwszy od chodzenia po schodach przez jazdę na rowerze, szybki marsz, jogging, pływanie, fitness, siłownia pod warunkiem, że będzie to wysiłek systematyczny.
